| Vandaag weer naar Halverwege. Het is behoorlijk druk en kunnen
pas halverwege de parkeerplaats onze auto kwijt. Uiteraard gaan we
eerst even bij het water kijken. We zien het �duikschip De Panda�
vlak naast Halverwege liggen en her en der dobberen duikers in het
water, die stuk voor stuk door de zodiac opgepikt worden. Na het
omkleden en even wandelen kan ik bij de mosselpalen het water in.
Onderwater ziet het er nu een stuk beter uit dan twee weken
terug. Er is wel veel stof, maar het water is wel helder en al weer
negen graden. Aan het begin van de duik circa 2 meter zicht en
aan het einde van de duik is het zicht opgelopen tot een kleine drie
meter. Direct voor de instap beginnen de tentjes en de constructies
van Joop en Felice al. Met dit zicht kan ik eindelijk eens goed naar al
die bouwwerken. Wat een werk is hier verricht !!!. Het ene
bouwwerk is nog groter dan het andere. De balken zijn mooi
begroeid met zakpijpen en her en der zitten zeeanjelieren van het
formaat XL. Uiteraard ook veel nieuwe tentjes die nog onbegroeid
zijn. Na een half uur zie ik ineens de kakelverse eistrengen van de
pijlintkvis. Mooi, deze eerste afzettingen van het jaar, het feest gaat
dus nu echt beginnen. Stilletjes hoop ik nog op de makers van de
strengen, maar de pijkintkvissen laten zich niet zien. Ik weet dat ze
in de buurt moeten zijn en vermoedelijk hebben ze mij allang gezien.
Op het zand zie ik her en der holen waar steeds een kreeft de
wacht houd. Na bijna een uur begint mijn blaas heftig te
protesteren en besluit ik er maar uit te gaan. Op het moment dat ik
wat opstijg om over een balk heen te zwemmen, kijk ik een snotolf
aan. Het is een relatief klein en jong mannetje. Hij duikt direct weg
achter de balk en houd me met een oog in de gaten. Ik besluit mijn
blaas maar wat verder te gaan tarten, want mijn voorgaande vier
snotolf duiken zijn allemaal mislukt. Jippie, toch nog een snotolf dit
jaar. Het is een erg druk en actief mannetje, dus de foto's gaan het
niet echt worden, maar ach wat boeit het, zonder foto�s blijven
snotolven ook leuk. Nadat ik even later toch twee acceptabele
plaatjes hebt geschoten, schreeuwt mijn blaas nu echt om hulp.
Toch weer 75 minuten en nu dat hele eind naar de auto.
Halverwege Halverwege dub ik nog even om mijn setje af te gooien
om het gras hier te gaan verzorgen. Gelukkig zijn de pijnscheuten
weer eventjes weg en kan ik weer stevig doorstappen naar de
parkeerplaats. Ruim 5 minuten later is er dan eindelijk de opluchting.
Pfffffffffffffffffffffff. |
| |
